به گزارش كار و درآمد به نقل از ایسنا، علی ربیعی با بیان اینكه تمام كسانی كه به كار نیاز دارند با وزارت كار طرف هستند، اظهار كرد: سمت عرضه نیروی كار با وزارت كار مواجه است و كار برنامه ریزی، تقسیم بندی و آموزش افراد جویای كار بر عهده وزارت كار است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر به برنامه اشتغالی نیاز داریم كه بر اساس آمایش اشتغال استانها صورت بگیرد. در حال حاضر وزارت جهادكشاورزی، ارتباطات، صنعت، تولید و خدمات و گردشگری ایجاد شغل می كنند ولی هیچكدام مسولیتی كه یك آمایش استانی و محلی به دست بدهند ندارند در حالی كه وزارت كار باید بداند در كدام نقاط و چه شغلی ایجاد شود.
ربیعی كه خود را وزیر بیكاران می داند معتقد است بیش از آنچه وظیفه اختیاری وزارت كار بوده موضوع ایجاد شغل را دنبال كرده است.
او با بیان اینكه اشتغال و بیكاری دو مقوله جدا از هم هستند، ادامه داد: معتقد نیستم كه وضع اشتغال بد است اما وضع بیكاری بحرانی است طبعا وقتی شغل ایجاد می شود بیكاری هم كم می شود ولی تعداد بیكاران زیاد و نگران كننده است.
وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی با بیان اینكه در دولت یازدهم به طور متوسط سالی ۶۰۰ هزار شغل ایجاد شده است، افزود: این میزان شغل در دنیا نُرم بدی نیست. ما اقتصاد را در شرایطی تحویل گرفتیم و در دورانی آمدیم كه بحران های مختلف را تجربه كردیم. سالی یك میلیون نفر وارد بازار كار می شوند كه باید برایشان ایجاد شغل كنیم ولی سه میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بیكار هم از قبل داریم كه اگر بخواهیم برای این تعداد شغل ایجاد كنیم، اندازه اقتصاد ایران به گونه ای نیست كه بتوان سالی ۱.۵ میلیون شغل ایجاد كرد. كدام اقتصاد دنیا چنین كاری می تواند انجام دهد؟
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش كه اگر رشد حاصل شده چرا مردم آن را احساس نمی كنند؟ اظهار كرد: شیب و جهت گیری ما برای خروج از ركود درست است. اعداد و ارقام قابل دستكاری نیستند ولی چرا در زندگی مردم تاثیر ندارد دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی دارد.
ربیعی تصریح كرد: رشد صورت گرفته ولی هنوز در زندگی مردم تاثیرش را نگذاشته است چون قدرت خرید مردم پایین است. طبعا وقتی كشوری ۵.۶ درصد كسری رشد نسبت به برنامه اش دارد و دچار ركود مزمن است رشد در سالهای اول كیفیت لازم را ندارد بنابر این باید چند سالی طول بكشد تا این رشد در زندگی مردم اثر بگذارد.
وی افزود: ما از ركودی كه در سال ۱۳۹۲ حرف می زدیم، گذشتیم، سال ۱۳۹۳ سه درصد رشد كردیم و در سال ۱۳۹۴ بنا به عوامل بیرونی رشد پایین آمد ولی اكنون در سال ۱۳۹۶ از ركود خارج شدیم و برای آنكه ثر رشد در جامعه ملموس شود به رشد با كیفیت نیاز داریم.
به گفته وزیر كار، در حال حاضر بخش نفت و گاز با رشد قابل توجهی همراه است و با ۱۲ میلیارد تومان در بخش نفت و گاز می توان یك شغل ایجاد كرد. در بخش پتروشیمی با ۳ میلیارد تومان و در بخش لاستیك با ۷۰۰ میلیون تومان یك شغل ایجاد می شود به همین دلیل مردم باید اثر رشد را در صنایع پایین دستی و كوچك ببینند و لمس كنند.
ربیعی كه در برنامه تهران بیست سخن می گفت، درباره علل بیكاری ادامه داد: بیكاری علل مختلفی دارد كه یكی از آنها بر می گردد به زمانی كه دهه شصتی ها در دهه ۸۰ شغل پیدا نكردند. متاسفانه اندازه اقتصاد هم در دوره ای كوچك شد و موجب شد هم ریزش نیروی كار داشته باشیم و هم شغلی ایجاد نشود.
وزیر كار افزود: در دولت قبل در سال ۹۵ یك میلیون و ۲۰۰ هزار نفر وارد بازار كار شدند ولی تنها برای ۶۰۰ هزار نفر شغل ایجاد شد كه نمی تواند پاسخگوی نیاز بازار كار باشد به همین دلیل است كه باید بین بیكاری و اشتغال تمایز قایل شویم.
وی درعین حال درباره شاغل محسوب كردن كسانی كه در هفته یك ساعت كار می كنند، گفت: بارها در این باره صحبت كرده ام و امیدوارم كه این بحث تمام شود. مركز آمار ایران بیش از ۳۰ سال است كه آمار می دهد بنابر این نباید روی آمار تشكیك كنیم.
ربیعی ادامه داد: مطالعات ما نشان می دهد ۳.۴ درصد شاغلان در هفته كمتر از ۱۶ ساعت كار می كنند بنابر این وقتی به عدد یك ساعت و دو ساعت می رسد خیلی ناچیز می شود. سازمان جهانی كار این محاسبه را گذاشته تا ارزش كار زنان در خانه را هم بتوانیم بسنجیم. ما هم باید به این سمت برویم ولی اكنون ارزش كار تولیدی زنان در خانه را حساب نمی كنیم.
وزیر تعاون، كار و رفاه اجتماعی در بخش دیگری از صحبتهای خود با بیان اینكه روی فرهنگ ایرانی تعاون كار نكرده ایم، اظهار كرد: بعضا ایراد می گیرند كه چرا سهم تعاون ۲۵ درصد نشده است ولی در كدام اقتصاد؟ وقتی اقتصاد رشد نكرده تعاون نمی تواند به سهم ۲۵ درصدی برسد وگرنه در بخش هایی كه زمینه رشد واقعی داشته وارد شدیم و موفق هم بودیم مثل طرح روستا تعاون و تعاونی های تامین نیاز ولی بعضی تعاونی ها هم در قالب تعاون بانكهای بزرگ زدند و شكست خوردند و بحران درست كردند اما تعاونی های مسكن واقعا تعاونی بودند و به نسبت عملكرد خوبی داشتند.
وی در پایان با بیان اینكه باید روح جمعی و مشاركت را در جامعه گسترش دهیم تا تعاون در مسیر خود قرار گیرد و به فرهنگ ایرانی برگردد، گفت: من تعاون را نه به عنوان یك روش بلكه یك ایده برای نجات جامعه ایران می دانم و معتقدم كه بیش از همه به تعاون و تكیه گاه بودن همه نیاز داریم.