۸ پیشنهاد برای رشد تشکل ها

۸ پیشنهاد برای رشد تشکل ها کار و درآمد: عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در یادداشتی به بررسی نقش تشکل ها در اعتلای اقتصاد ایران پرداخته و 8 پیشنهاد را برای رشد تشکل ها مطرح کرده است.



به گزارش کار و درآمد به نقل از خبرگزاری مشرق

، امیرحسین کاوه، عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در یادداشتی، به نقش تشکل های اتاق ایران با عنایت به چشم انداز منافع ملی پرداخته است. وی اعتقاد دارد که اگر تشکل های صنعتی کشور با روش های علمی و کاربردی و نیز الگوهای آموزشی جدید، آشناتر شوند؛ آن وقت به جای صرف هزینه مادی و معنوی جهت رویارویی و نفی همدیگر، به اثبات نظریه خود از راه علمی می پردازند و به رشد و تعالی صنعت و اقتصاد کشور کمک خواهند کرد.
در این یادداشت آمده است: اگر به مفهوم تشکل صنعتی بر مبنای تعاریف و مفاهیم استاندارد آماری نگاهی بیندازیم، به تعریف نهائی شده ذیل می رسیم: «تشکل صنعتی عبارت است از مجموعه ای از افراد یا گروه هایی که برپایه توافق و شرکت داوطلبانه در یک رشته صنعتی یا زمینه های مرتبط تشکیل می شود و با تشکیل ساختاری ویژه، اساسنامه و ارکان معین و وظایف مشخص به منظور نیل به اهدافی تعریف شده فعالیت می کند.»
این تعریف نهائی شده که بنظر می رسد چندان هم رهگشا و هدایت کننده نباشد، تعریفی است که بنا به پیشنهاد دستگاه اجرایی مرتبط یعنی وزارت صنایع و معادن به تصویب مرکز آمار ایران نیز رسیده؛ در عین حال تعریفی که جامع و مانع نیست و متاسفانه بر لزوم همگرایی تشکل های صنعتی و حتی چشم انداز منافع ملی تاکید نکرده است.
اما این وظایف مشخص و اهداف تعریف شده که مقرر است یک تشکل صنعتی به آن برسد، چیست و کجاست و رابطه مستقیم و غیرمستقیم آن وظایف و اهداف با دیگر تشکل های صنعتی که اتفاقاً در بیشتر موارد در تعارض یکدیگر هستند، چیست؟ از طرفی دستگاههای اجرایی در رابطه با آن اهداف در چه منطقه و مرزی محدود و معلوم می شود! بگونه ای که بعد از کارهای داوطلبانه یک گروه یا افراد عضو یک تشکل خاص در راه رسیدن به اهداف خود، به حریم و حقوق یک تشکل دیگر تجاوز نشود. سوال واقعی این است که چطور اهداف یک تشکل باید بر مبنای مصالح جمعی و منافع ملی عملیات اجرایی آن گروه تعریف و تنظیم شود که به برای رسیدن به هدف، تشکل دیگر به بن بست نرسد. چیزی که هم اینک به وفور مشاهده می شود.
از طرف دیگر، اگر بخواهیم ریشه این تعارض و واگرایی تشکل های صنعتی ایران و شکاف موجود بین آنان را بررسی نماییم، نخستین چیزی که به نظر می رسد نحوه اداره یک تشکل، چگونگی انتخاب هیئت مدیره و دبیرهای اجرایی و نحوه تعامل تشکل ها با وزارت خانه های مرتبط و حتی تعریف ارتباطی آنان با اتاق بازرگانی و صنایع معادن به عنوان پارلمان بخش خصوصی است.
به طور قطع به جهت اینکه یک کشور بتواند از نقش تشکل های بخش خصوصی نهایت استفاده را ببرد و مدیران دولتی بتوانند به مشورت عرضه شده از جانب آنان تکیه کنند، بایستی آن دستگاه اجرایی در جمع بندی به این نتیجه برسد که راهبرد عرضه شده با مصالح و منافع ملی در تعارض نیست و فقط به قصد سودجویی صنفی پیشنهاد نمی شود و تعقل و تدبیر و دوراندیشی و مصالح ملی در آن لحاظ شده است.
در ادامه این یادداشت آمده است: در کشور جمهوری اسلامی همه دست اندرکاران بر این باورند که منافع ملی مقدم بر منافع شخصی، حزبی و تشکلی است. پس از لحاظ فرهنگی و خاستگاه قلبی فعالان این عرصه، با مشکلی مواجه نیستیم؛ اما در میدان مهم و پراهمیت آموزش در تشکل ها با مشکل جدی و اساسی رو به رو هستیم.
مسلماً وقتی یک تشکل می تواند با رهنمودهای تخصصی خود، گره از مشکلات کشور بگشاید که اعضاء هیئت مدیره آن با عنایت به تغییرات سریع و عمیق علمی و تغییرات فناوری قبول کند که از لحاظ کمی و کیفی ادامه حیات تشکل وابسته به دانش، آگاهی و مهارت و بالندگی است، پس آموزش پذیری به عنوان رکن اصلی توسعه اقتصادی و اجتماعی در برنامه های یک تشکل باید از جایگاه مناسبی برخوردار باشد؛ چونکه در غیر این صورت، ایستایی و کرختی بر فضای کاری حاکم شده و تشکل بسمت جمود فکری و به عبارت ساده تر گرفتار لجبازی صنفی می شود.
به طور قطع بهترین راه برای حل این مشکل، استفاده از توانایی های بالقوه افراد و شکوفایی استعدادهای افراد نخبه یک تشکل است که این مهم بایستی از وظایف اصلی اتاق های بازرگانی و صنایع و معادن و کشاورزی نیز به شمار آید که با برگزاری مداوم و برنامه ریزی شده سمینارها، همایش ها و کارگاه های آموزشی به مدد فعالان عرصه صنعت که گاهی بصورت سنتی اداره می شود، بیاید.
اگر تشکل های صنعتی ما با روش های علمی و کاربردی و الگوهای آموزشی جدید آشناتر شوند، آن وقت به جای صرف هزینه مادی و معنوی جهت رویارویی و نفی همدیگر، به اثبات نظریه خود از راه علمی می پردازند و به رشد و تعالی صنعت خود و کشور کمک خواهند کرد.
به یاد دارم در جلسه ای که وزیر صنعت، معدن و تجارت برای همفکری با تشکل های فولادی برگزار کردند، هر تشکل می خواست بدون اتکا بر علم آمار و عدم استفاده از اطلاعات صحیح علمی با روش های سلبی، فقط حرف خویش را به کرسی بنشاند و مسلماً وقتی در یک موضوع واحد، تشکل ها نتوانند عرضه طریق کنند و فقط به فکر خنثی کردن حرف رقیب خود باشند، آن مسئول دولتی نیز خط بطلانی بر تمامی گفته های آنان می کشد و باردیگر خودش در مصدر مطلق تصمیم گیری قرار می گیرد.
یا در جلسات اتاق بازرگانی به وفور مشاهده می شود گاهی اوقات یک موضوع ساده با بزرگنمایی به مسئله ای لاینحل تبدیل گشته و بعضاً نیز با انبوهی از درخواست های غیرمنطقی مواجه می شود.
اما از تمام اینها گذشته برای اینکه یک تشکل بتواند مسیر رشد و پویایی بهتری را بپیماید، معیارهای می تواند رهگشا باشد:
۱) هیئت مدیره تشکل ها از بطن اصناف و صنایع در رابطه با مشارکت عمومی و حداکثری انتخاب و با اتکا به آرای آنهایی که به تفکر کار جمعی اعتقاد دارند، انتخاب شوند.
۲) در تمامی تصمیم گیری های یک تشکل صنعتی، علاوه بر توجه به منافع صنفی خود، منافع ملی را هم درنظر گیرند.
۳) نزاع و جدل با دیگر تشکل ها را کنار گذاشته و بر اساس بحث منطقی و علمی به اثبات رأی و نظریه های خود بپردازند.
۴) تشکل های صنعتی بخش خصوصی از وابستگی و اتکا به شرکتهای دولتی فارغ شوند و بگونه ای نشود که یک تشکل به ظاهر خصوصی، فقط از خواسته های شرکتهای بزرگ دولتی دفاع کند و فقط تابلوی بخش خصوصی را یدک بکشد.
۵) با عنایت به اهمیت مشورت و شورا در امور و تایید و تاکید بر این مساله برای پی بردن به مصادیق روشن تر در موضوعات مطروحه، از مشورت با دیگر اعضاء تشکل (هرچند که عضو هیات مدیره نباشد) غفلت نشود و از مشارکت فکری آنان بهره مند شوند.
۶) پرهیز از خودرایی و استبداد نظری در تشکل و ایجاد زمینه انتقاد منطقی و احترام گذاردن به نظرات مخالفان.
۷) در هر شرایطی یک تشکل نباید از ارشاد مسؤلان برای تحقق اهداف غافل شود و اگر تصمیم مدیری در دولت اشتباه به نظر می آید، شجاعانه اعلام نماید و مطالبه گری در راس امورش باشد.
۸) اهمیت دادن به آموزش علمی و فنی و مبانی می تواند یکی از وظایف مهم یک تشکل صنفی باشد اساسا آموزش است که می تواند یک تشکل را گرم و پوینده و فعال و با نشاط حرکت دهد.
در پایان تاکید به این نکته لازم است که مسلماً تمامی صنعتگران و تلاشگران سازندگی کشور، به ویژه نخبگانی که در چارچوب هیات های مدیره در تشکل ها دور هم جمع می شوند، با عشق و خلوص و وفاداری به کشور اسلامی و با امید به سرافرازی و سربلندی کشورمان به داوطلبانه فعالیت می نمایند و درخشان ترین افق ها را برای ایران اسلامی آرزو دارند. امیدوارم تشکل های صنعتی با سازماندهی قوی و بهتر و به کارگیری روش های نو و ابتکاری بتواند این مقصود عالی را عملی کنند.

1404/05/23
12:39:17
5.0 / 5
34
تگهای خبر: آموزش , اصناف , اقتصاد , توسعه
این پست کار و درآمد مورد قبول شماست؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران کار و درآمد در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۲ بعلاوه ۱


كار و درآمد


کاریابی و راه اندازی کسب و کار و کسب درآمد
کار و درآمد: راهی نو جهت زندگی بهتر ، همراه شما در راه موفقیت


karodaramad.ir1396 - 1404 : حقوق مادی و معنوی سایت كار و درآمد محفوظ است