اقتصاد را گروگان درهم نکنید کار و درآمد: مجید شاکری، اقتصاددان اعتقاد دارد حدود ۸۵ درصد مصارف ارزی ایران بوسیله درهم صورت می گیرد و گذر مسیر ارزی ایران از امارات نه فقط دورزدن تحریم نیست، بلکه بازی در زمین دشمن است. شورای همکاری خلیج فارس روز چهارشنبه در چهل و ششمین نشست خود به میزبانی بحرین، بار دیگر ادعا کرد جزایر سه گانه ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و بوموسی متعلق به امارات است و بر دفاع از حق حاکمیت! امارات از این جزایر تاکید کرد. این شورا در حالی از ایران خواهان پاسخ به دعوت امارات برای حل این قضیه بوسیله مذاکره یا روی آوردن به دیوان بین المللی دادگستری شده که تهران بارها تاکید کرده که این جزایر بخش جدایی ناپذیر از خاک کشور است. اما سؤال اینست که چه عواملی سبب شده این شورا و خصوصاً امارات پا را از گلیم خود درازتر کرده و نسبت به اراضی ایران ادعای مالکیت کند؟ در کنار پاسخ های از جنس روابط بین الملل و تحولات منطقه ای و موضوعات ژئوپلیتیک، اقتصاددان ها هم پاسخ دیگری به این مورد دارند. به اعتقاد آنها، یکی از دلایل اصلی ادعای بی پایه واساس و مختلف امارات، وابستگی شدید یکی از حساس ترین بخش های اقتصاد ایران به امارات است. این بخش، همان «سیستم تسویه ارزی کشور با درهم» است. سیستمی که بگفته کارشناسان نقطه قابل رصد تجارت ایران توسط آمریکایی هاست. مجید شاکری، اقتصاددان در این زمینه اعتقاد دارد حدود ۸۵ درصد مصارف ارزی ایران بوسیله درهم به انجام می رسد و گذر مسیر ارزی ایران از امارات نه فقط دورزدن تحریم نیست، بلکه بازی در زمین دشمن است. ۸۵ درصد مصارف ارزی ایران با درهم است بگفته مجید شاکری، معضل سیستم ارزی ایران را می توان این طور توضیح داد که منابع ما بصورت یوآن وارد می شود و با واحد درهم معامله می شود و با ترازنامه یک بانک یوآنی کار می کند. به نقل از ایشان، به طور متوسط، ۸۵ درصد مصارف ما با واحد درهم است. فرآیند تبدیل واحد پولی در معاملات تحریمی هم به این صورت است که ریال ایران به درهم امارات تبدیل می شود، درهم به دینار کویت و دینار کویت به دلار تبدیل می شود. چه طور ما دلار می سازیم؟ یوآن را به درهم، درهم را به یورو تبدیل نموده و یورو را از ویرانه باقیمانده از دور برگردان های یوترن های آمریکایی به دلار تبدیل می نماییم و درنهایت بوسیله کریدورها اقدام می نماییم. با وجود این که سهم درهم از پرداخت نهائی از واردات ما ۸۵ درصد نیست و حدود ۴۵ تا ۵۰ درصد بسته به شرایط است؛ اما سهم آن از تسویه ما حدود ۸۵ درصد است. تجارت با درهم یا ارسال آمار تسویه تجاری ایران به آمریکا؟ به گفته کارشناسان اقتصادی، ایران برای پایان دادن به بازی رسانه ای امارات، در عرصه اقتصاد ابتدا باید سیستم تسویه ارزی را به خارج از ساختار امنیتی آمریکا ببرد. بگفته آنان، تسویه با درهم هیچ تفاوتی با تسویه با دلار آمریکا ندارد. بگفته کارشناسان، انتقال بخشی از سیستم تجاری به خارج از درهم به این معناست که هم اکنون نقاط تسویه تجاری کشورمان در اختیار رقبای جدی ایران است. کارشناسان می گویند وقتی ساختار تسویه ای ایران کاملا درهم پایه است، یعنی هر چیزی که ایران به جهان صادر می کند، باید آنرا به درهم تبدیل کند و در امارات خرج کند. در این ساختار ارزی، ایران دیگر ابزاری جلوی اماراتی ها ندارد. بگفته کارشناسان در خرداد سال ۱۳۹۷ ظرف یک هفته نرخ ارز از ۷ هزار تومان به ۸ هزار و ۱۰۰ تومان رسید. دلیل آن این بود که کل منابع درهمی ایران در امارات در دو حساب جمع شده بود و اماراتی ها روی یکی از آنها محدودیت برداشت گذاشته بودند و گفتند در روز این میزان بیشتر نمی توان برداشت کرد که سبب شد ظرف یک هفته هزار تومان در تهران نرخ ارز بالا رود.تجربه روسیه معکوس ایران برخی اقتصاددان ها می گویند درهم امارات کانالی برای دورزدن تحریم نیست، بلکه کانال آمریکایی و معافیت ضمنی بر تحریم های آمریکاست. بگفته آنان، آمریکایی ها به ما نشان دادند زمانی که ضروری است ما را در اینجا گیر بیندازند این کار را می کنند. بگفته آنان، این مهم ترین تفاوت روابط ایران با چین و روابط روسیه با چین است. بررسی ها نشان میدهد یکی از مهم ترین اقدامات روسیه که منجر به کاهش صدمه پذیری این کشور بعد از جنگ اکراین شد، مبحث ایجاد ساختار پرداخت رسمی با چین بود، بطوریکه اکنون ۹۰ درصد از تسویه تجاری این دو کشور با یوآن و روبل صورت می گیرد. به گفته کارشناسان، روابط روس ها با چینی ها روابط دوجانبه است؛ یعنی از کانال آمریکا با چین کار نمی کنند. نه شکل صادرات آنها، نه نحوه تسویه، نه شکل تغییر فناوریشان شبیه ما نیست که در یک کانال آمریکایی بخواهیم با چین ها کار نماییم. روس ها تحریمها را در عرصه چین دور نمی زنند، بلکه روابط دوجانبه ای ایجاد می کنند که کاملا رسمی است. آن کارهایی که روس ها در امارات و... می کنند بخش عمده ای در ارتباط با دورزدن تحریم سقف قیمتی اروپاست که با هند به انجام می رسد و در ارتباط با حوزه چین نیست. روسیه و چین دفتر دوجانبه دارند و اساساً این کاری که در عرصه یوآن و افزایش دارایی خارجی بانک مرکزی روسیه می کنند، بخشی از نقشه تجاری متوازن است. ایجاد ابزار تجارت در غیاب ارز آمریکایی یکی از عناوینی که در مورد ایجاد سیستم تسویه تجاری بین ایران و چین مطرح شده، عدم تمایل چینی ها به ایجاد چنین ساختاری است. درمورد این مورد دو نگاه متفاوت در ایران وجود دارد. خیلی از مسئولان ایرانی باور دارند چینی ها علاقه ای به راه اندازی یک ساختار پرداخت رسمی با ایران ندارند. اما علی فکری، اقتصاددان و دیپلمات سابق کشورمان که سابقه فعالیت دیپلماتیک در عرصه چین را هم در کارنامه خود دارد، مدعی است طرف چینی تمایل دارد وقتی ریسک خرید نفت از ایران را می پذیرد، منافع ناشی از آن ریسک هم به او برسد و حداقل در آن شریک باشد؛ اما اگر به این سمت برویم که بخواهیم طوری منافع را تعریف نماییم که هزینه های جانبی برای طرف چینی خیلی بیشتر از این منافع باشد، طبیعتاً از آن فاصله می گیرد. چین دنبال چنین چیزی است، یعنی هم این را در جهت منافع خود می بیند که روابط با ایران را دوجانبه کند و هم آمادگی این را دارد که ابزارهای موردنیاز برای این کار را تعریف کند. تصویر ذهنی ما اینست که فشارهای تحریمی که هم اکنون روی ماست گذراست، یعنی احیانا یک مذاکره می نماییم و این فشارها برداشته می شود. بدین سبب دائماً تلاش می نماییم سیستمی که بدان «دورزدن تحریم» می گوییم را تقویت نماییم. یعنی به سمتی برویم که مثلا آمریکا بابت کانالی که داشتیم که از چین به امارات می رسید و از امارات به اروپا می رسید و از آنجا به برزیل می رفت، یک نقطه را یکباره دست گذاشته و ضربه بزند. ما این را در جای دیگر و پرانتز دیگری باز می نماییم و مشکل را حل می نماییم، چون فکر می نماییم که این فشارها گذراست. ایجاد سازوکار مالی از نان شب واجب تر مرکز پژوهش های اتاق تجاری ایران اخیراً در گزارشی به بررسی «روند سرمایه گذاری چین در ایران» پرداخته است. در این گزارش بعد از بررسی بعضی از مهم ترین پروژه های همکاری دو کشور آمده، برآیند این تجربه ها نشان میدهد که سرمایه گذاری های چین در ایران بسیار نامتوازن بوده است. این مطالعه نشان میدهد مهم ترین چالش های مشترک در همه ی این پروژه ها بسته نشدن اعتبار اسنادی، نبود پوشش بیمه صادراتی، تحریم های آمریکا و ریسک بانکهای چینی در تعامل مالی با ایران بوده است. در این گزارش پیشنهاد شده با توجه به تجربه های سرمایه گذاری چین در ایران، بهتر است در مورد افزودن سه محور اصلی به متن موافقت نامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه گذاری هم فکری شود: اول، سازوکارهای مالی مشخص مانند استفاده از یوآن، تعریف حساب امانی، تهاتر کالا و بیمه صادراتی برای مواجهه با موانع بانکی و مالی. دوم، مدیریت ریسک تحریمها با پیش بینی روش های جایگزین برای پرداخت و بازگشت سرمایه در صورت بروز تحریم های ثالث. سوم، ایجاد یک نظام حل اختلاف دوجانبه و ویژه برای پیشگیری از طولانی شدن فرآیند رسیدگی به اختلافات در دادگاه های بین المللی. منبع: روزنامه فرهیختگانفرایند تبدیل واحد پولی در معاملات تحریمی هم به این صورت است که ریال ایران به درهم امارات تبدیل می شود، درهم به دینار کویت و دینار کویت به دلار تبدیل می شود. با توجه به این که سهم درهم از پرداخت نهایی از واردات ما ۸۵ درصد نیست و حدود ۴۵ تا ۵۰ درصد بسته به شرایط است؛ اما سهم آن از تسویه ما حدود ۸۵ درصد است. بگفته کارشناسان در خرداد سال ۱۳۹۷ ظرف یک هفته نرخ ارز از ۷ هزار تومان به ۸ هزار و ۱۰۰ تومان رسید. منبع: كار و درآمد 1404/09/15 10:12:14 5.0 / 5 4 تگهای خبر: اقتصاد , بانك , بیمه , سرمایه این پست کار و درآمد مورد قبول شماست؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط چطور جهادکشاورزی می تواند از تغییرات اقلیمی وتورم مواد غذایی عبور کند هیچ سدی بدون پیوست زیست محیطی ساخته نمی شود اجازه تعهد جدید به فلایتیو نمی دهیم تا بدهی های مسافران تسویه شود معطلی ترخیص نهاده های دامی در بنادر کشور به دلیل نبود تخصیص ارز نظرات کاربران کار و درآمد در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۴ بعلاوه ۴